โรคภูมิแพ้ทางผิวหนัง (ATOPIC DERMATITIS)

1. อาการ

อาการของโรคนี้จะเกิดขึ้นได้บ่อยครั้งเวลาที่สัมผัสกับสิ่งที่แพ้ หรือเวลาที่ฤดูกาลเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะในฤดูหนาวโรคภูมิแพ้จะแสดงอาการรุนแรงกว่าฤดูกาลอื่น ๆ  เช่น ไอ จาม หอบหืด ปากบวม   เยื่อบุตาอักเสบ ตาบวม ผื่นคัน ลมพิษ หรือเรียกว่าผิวหนังอักเสบภูมิแพ้ ผู้ป่วยโรคผิวหนังอักเสบภูมิแพ้อาจเกิดจากการแพ้อาหารหรือสารเคมีอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ หรือแพ้หลายอย่างพร้อมกันก็ได้ โดยผู้ที่เป็นส่วนใหญ่มักจะมีภูมิคุ้มกันโรคไม่แข็งแรง มีอาการแพ้ง่าย ผิวหนังไวต่อสภาพแวดล้อมทั้งร้อน เย็น แห้ง ชื้น เชื้อโรค และสารเคมีที่ระคายเคืองผิวหนัง  ผื่นแพ้ทางผิวหนังมีลักษณะผื่นเป็นวงแดง รูปร่างต่างๆ กัน คือ วงกลม วงรี หรือรูปร่างหยัก คล้ายมีแผนที่อยู่บนตัวผู้ป่วย เนื้อที่อยู่ภายในวงนูนขึ้นเล็กน้อย สีซีดกว่าส่วนขอบ คันมาก เกาตรงไหน ผื่นแดงขึ้นทันที ผื่นคันพวกลมพิษนี้มักจะเกิดอยู่นาน  3-4 ชั่วโมงแล้วจะหายไปเอง สามารถเกิดขึ้นใหม่ได้อีกเรื่อย ๆ ถ้าเป็น ๆ หาย ๆ อยู่ในระยะเวลาไม่เกิน 2 เดือน เรียกว่า ลมพิษชนิดเฉียบพลัน แต่ถ้าเป็นในระยะเวลายาวนานกว่านี้เรียกว่า ลมพิษชนิดเรื้อรัง ถ้าผื่นเป็นมานานจนเข้าสู่ระยะเรื้อรัง จะพบลักษณะเป็นแผ่นหนาแข็ง มีขุย  เมื่อเป็นแผลที่ผิวหนังทำให้ติดเชื้อง่าย ถ้าติดเชื้อแบคทีเรียจะเป็นตุ่มหนอง ติดเชื้อไวรัสจะเป็นหูด และหูดข้าวสุก ผิวหนังอักเสบที่เป็นๆ หายๆ พบบ่อยได้ในเด็กหากมีการติดเชื้อเหล่านี้ เมื่อเล่นด้วยกันหรือว่ายน้ำในสระเดียวกันอาจติดต่อกันได้ ตำแหน่งที่พบผื่นแตกต่างกันตามวัยของผู้ป่วย เช่น ในเด็กเล็ก ช่วงขวบปีแรกส่วนใหญ่จะพบผื่นผิวหนังอักเสบบริเวณใบหน้าและศีรษะมากกว่าส่วนอื่น เนื่องจากเด็กเอาแก้มหรือศีรษะถูกไถกับหมอนและผ้าปูที่นอนเพราะคันมาก ในเด็กวัยเรียนและผู้ใหญ่ ผื่นผิวหนังอักเสบพบมากบริเวณข้อพับแขน ข้อพับขา คอ ใบหน้า และผิวหนังตำแหน่งที่มีการเสียดสี ยกเว้นในบุคคลที่มีอาการแพ้มากๆ ผื่นอาจจะเกิดขึ้นได้ทั่วร่างกาย